โอ้แม่สาวน้อย
ผู้เพิ่งแย้มบานยามเช้า
เมื่อเธอเอ่ยถึงความรัก ที่อัดแน่นมหาศาลอยู่ในใจอย่างไร้ที่ว่าง
ในลมหายใจเข้าออกของเธอจึงเต็มไปด้วยกลิ่นไอของความทรงจำที่มีต่อเขา
ในดวงตาที่พริ้มหลับของเธอก็เต็มไปด้วยความมืดที่มีภาพของเขาฉาบฉายอยู่รายรอบ
ในหูของเธอก็กึกก้องกังวานด้วยเสียงแห่งความเงียบจากรอยกระซิบที่ริมฝีปากเขา
ในกายของเธอล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยสายธารแห่งความปรารถนานับร้อยนับพันสายที่ไหลไปสู่เขา
ในห้องของเธอก็อบอวลไปด้วยถ้อยคำแห่งการครุ่นคิดคำนึงถึงเขา
ในสวนของเธอก็ไถหว่านด้วยพืชพันธุ์ไม้ดอกอันงดงามที่หลับอยู่ในเมล็ดเพื่อรอการงอกต่อเขา
โอ้แม่สาวน้อย
เมื่อเธอเอ่ยถึงความรัก ที่อัดแน่นมหาศาลอยู่ในใจอย่างไร้ที่ว่าง
ในโลกของเธอจึงถูกบรรจุไว้ด้วยความว่างเปล่าอย่างไร้ที่ว่าง
วิเชียร ไชยบัง
ผู้เพิ่งแย้มบานยามเช้า
เมื่อเธอเอ่ยถึงความรัก ที่อัดแน่นมหาศาลอยู่ในใจอย่างไร้ที่ว่าง
ในลมหายใจเข้าออกของเธอจึงเต็มไปด้วยกลิ่นไอของความทรงจำที่มีต่อเขา
ในดวงตาที่พริ้มหลับของเธอก็เต็มไปด้วยความมืดที่มีภาพของเขาฉาบฉายอยู่รายรอบ
ในหูของเธอก็กึกก้องกังวานด้วยเสียงแห่งความเงียบจากรอยกระซิบที่ริมฝีปากเขา
ในกายของเธอล้วนเต็มเปี่ยมไปด้วยสายธารแห่งความปรารถนานับร้อยนับพันสายที่ไหลไปสู่เขา
ในห้องของเธอก็อบอวลไปด้วยถ้อยคำแห่งการครุ่นคิดคำนึงถึงเขา
ในสวนของเธอก็ไถหว่านด้วยพืชพันธุ์ไม้ดอกอันงดงามที่หลับอยู่ในเมล็ดเพื่อรอการงอกต่อเขา
โอ้แม่สาวน้อย
เมื่อเธอเอ่ยถึงความรัก ที่อัดแน่นมหาศาลอยู่ในใจอย่างไร้ที่ว่าง
ในโลกของเธอจึงถูกบรรจุไว้ด้วยความว่างเปล่าอย่างไร้ที่ว่าง
"โอ้แม่สาวน้อย" สีน้ำมันบนแคนวาส 40x50cm. สมบัติของ รัตนา กิติกร ผู้บริจาค |
Comments
Post a Comment